Lonkend perspectief ná lockdown. We kúnnen weer, we mógen weer…..
De blijheid dat er weer uitzicht is, het licht aan het eind van de spreekwoordelijke tunnel, verblindt ons zomaar!
Teams zijn een levend systeem. Als er 8 teamleden zijn is het team als geheel nummer 9. Dat vergeten we vaak. En wat we al helemaal snel vergeten is dat een systeem als geheel sterker is dan de teamleden. Dus eigenlijk is het team als geheel niet nummer 9 maar nummer 1. Of je dat nou leuk vind of niet, systemen leiden ons minstens net zo sterk als dat wij denken dat we systemen leiden.
Dus wat gebeurt er als er perspectief is?
Het systeem neemt het stuur weer over! Hoe dan? Door de onbewuste patronen die het team gemaakt hebben tot wat het was vóórdat Corona er kwam. Sta dus even stil, voordat je de tunnel uit dendert of voorzichtig knipperend tegen het felle dag voetje voor voetje verder gaat: zijn die oude patronen nog behulpzaam of is dit een mooie gelegenheid om een beetje opnieuw te beginnen…….
Hoe? Door elkaar als teamleden in de ogen te kijken, te bespreken welke patronen het team gemaakt hebben tot wat het was en is, die te erkennen, zelfs als ze nu disfunctioneel zijn, en met elkaar, in contact, nieuwe patronen de kans te geven.
Patronen zijn als een virus. Zelf zijn ze onzichtbaar, je merkt alleen de symptomen ervan. Symptoombestrijding is nuttig, maar helpt niet echt als je het patroon voorbij wilt groeien. Als we leren om patronen onder ogen te zien, dan gijzelen ze ons en ons team niet meer.
Jan Jacob Stam